elpidakokkota
Break your Ceiling teens - Το φαινόμενο του εκφοβισμού!
Σε πολλά σχολεία παρατηρείται το φαινόμενο του εκφοβισμού, το οποίο είναι μία μορφή ρατσισμού. Τα παιδιά παρενοχλούνται ή εκφοβίζονται και σταδιακά αυτό τα οδηγεί στο να φοβούνται να πάνε σχολείο. Έρευνες σε γυμνάσια και λύκεια έχουν δείξει πως τις περισσότερες φορές είναι μία ολόκληρη ομάδα παιδιών που εκφοβίζει ένα συγκεκριμένο άτομο, το οποίο έναντι τους μοιάζει να είναι ανήμπορο και ανίκανο να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Πολλά παιδιά μάλιστα, δεν αναφέρουν σε κανέναν πως παρενοχλούνται ή ακόμα και απειλούνται, σε καθημερινή βάση. Συχνά φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια. «Με απείλησαν πως θα αρχίσουν να παρενοχλούν τον αδερφό μου, αν πω σε οποιονδήποτε πως με χτυπούν» παραδέχτηκε ένας συμμαθητής μου, που είχε πέσει θύμα εκφοβισμού τα προηγούμενα χρόνια. Ο εκφοβισμός χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, τον λεκτικό και το σωματικό, ο όποιος έχει τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα και στις δύο περιπτώσεις.
Ο λεκτικός εκφοβισμός είναι η πιο συχνή μορφή εκφοβισμού που παρατηρείται στα σχολεία και δυστυχώς πλέον είναι μέρος της καθημερινότητας πολλών παιδιών. Ενώ δεν περιλαμβάνει σωματική βία μπορεί και πάλι να πληγώσει βαθιά τα άτομα που τον δέχονται. Χρησιμοποιώντας άσχημα λόγια και βρισιές οι θύτες προσπαθούν με κάθε τρόπο να πληγώσουν το θύμα τους και να το κάνουν να αισθανθεί μειονεκτικά. Αν και υπάρχουν άτομα τα οποία δεν αφήνουν τις προσβολές να τους επηρεάσουν, πολλά άλλα τραυματίζονται ψυχολογικά. Αυτό γίνεται σταδιακά. Πιστεύουν όλα τα ψέματα που ακούν για αυτούς και κλείνονται στον εαυτό τους. Τα λόγια και οι λέξεις έχουν μεγάλη δύναμη και το πως τα χρησιμοποιεί κάποιος στιγματίζει ανάλογα το συνομιλητή του.
Από την άλλη πλευρά ο σωματικός εκφοβισμός περιλαμβάνει σωματική βία, και τα παιδιά όταν τον βιώνουν, μπορεί πολλές φορές να επιστρέφουν σπίτι τους με τραύματα. Καθημερινά ακούμε για όλο και περισσότερα περιστατικά αυτού του είδους εκφοβισμού και προσωπικά γνωρίζω αρκετούς εφήβους θύματα βίας, λόγω της διαφορετικότητας τους, της εξωτερικής τους εμφάνισης, της καταγωγής τους, συνήθως όμως χωρίς να υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος. Πολλές φορές υποθέτουμε, εσφαλμένα, ότι ο εκφοβισμός οφείλεται σε αδυναμία του θύματος. Αυτό όμως που ισχύει τις περισσότερες φορές, είναι ότι ο ίδιος ο θύτης έχει προβλήματα αυτοπεποίθησης και αναζητά αυτοεπιβεβαίωση και αναγνώριση από τους άλλους, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη βία, ενώ σχεδόν πάντα έχει υπάρξει και ο ίδιος θύμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα θύματα εκφοβισμού, είναι καλύτερα άτομα από τους θύτες.
Λεκτικός ή σωματικός, ο εκφοβισμός, στις ακραίες περιπτώσεις μπορεί να έχει τρομερές συνέπειες όπως η νευρική ανορεξία, ο αυτοτραυματισμός ή ακόμα και η αυτοκτονία των παιδιών–θυμάτων. Αυτό που είναι δεδομένο είναι πως ο εκφοβισμός και η βία πρέπει να σταματήσουν. Γι’ αυτό το λόγο, πρέπει να παρθούν κάποια μέτρα με σκοπό την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Τα σχολεία, θα μπορούσαν να διοργανώνουν κάποια σεμινάρια ή μαθήματα με σκοπό την ενημέρωση των παιδιών και την ενδυνάμωσή τους. Όταν τα παιδιά είναι προετοιμασμένα ψυχολογικά και καλά ενημερωμένα μπορούν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε κατάσταση. Οι καθηγητές οφείλουν να είναι διαθέσιμοι στους μαθητές και πρόθυμοι, για να μπορούν να τους μιλήσουν για ό,τι χρειαστούν και να τους παροτρύνουν γενικά να μη φοβούνται να πουν τι νιώθουν. Ακόμα, και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, όλα τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι αν πέσει στην αντίληψή τους κάτι σχετικά με τον εκφοβισμό ενός συμμαθητή τους, θα πρέπει να στηρίζουν και να υπερασπίζονται το
παιδί που εκφοβίζεται και να ενημερώνουν άμεσα κάποιο γονέα ή καθηγητή. Επίσης, υπάρχουν ανοιχτές γραμμές βοήθειας για τα παιδιά, όπως το 1056 (Χαμόγελο του Παιδιού), στις οποίες κάποιος μπορεί να τηλεφωνήσει ανώνυμα και εμπιστευτικά. Τέλος, το πιο σημαντικό είναι ότι οι νέοι πρέπει να αγαπούν τον εαυτό τους γι’ αυτό ακριβώς που είναι, ξέροντας πως είναι απλώς υπέροχοι και μοναδικοί.
Κατά την γνώμη μου, είναι στο χέρι όλων μας να εξαλείψουμε τον εκφοβισμό στα σχολεία, διότι ενωμένοι κάτω από έναν κοινό σκοπό, με πάθος και αποφασιστικότητα, δεν υπάρχει τίποτα που όλοι μαζί να μην μπορούμε να καταφέρουμε.
«Strong people stand up for themselves, but stronger people stand up for others»
- Stand by me
Λέξεις: Αλίκη Ράγκου 15 ετών