Άγχος, αγωνία, αγώνας δρόμου ενάντια στο ρολόι, και ο κόσμος σε διαρκή κίνηση· αυτά είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά του κόσμου του σήμερα, από την αρχή του 21ου αιώνα.
Για να ξεκινήσουμε, ο μέσος άνθρωπος πρέπει καθημερινά να αντιμετωπίσει πάρα πολλές δυσκολίες. Από την μια πλευρά, υπάρχουν τα παιδιά και οι έφηβοι, που περνάνε πάρα πολλές ώρες κάθε μέρα στο σχολείο, στα κέντρα ξένων γλωσσών ή στις εξωσχολικές δραστηριότητες. Αφιερώνουν πολύ χρόνο στα μαθήματά τους και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχουν ελεύθερο χρόνο για να παίξουν ή να ξεκουραστούν. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν οι ενήλικες, γονείς ή όχι, οι οποίοι καταπονημένοι από τη δουλειά τους, που είναι συχνά πολύ απαιτητική και καταλαμβάνει τις περισσότερες ώρες της ημέρας, δεν έχουν χρόνο για να αφιερώσουν στην ξεκούραση ή στα παιδιά τους. Να μην ξεχνάμε και τους ηλικιωμένους ανθρώπους, οι οποίοι παρά το γεγονός ότι έχουν φτάσει στη σύνταξη, αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού με όλο και μεγαλύτερα ποσοστά κατάθλιψης στην εποχή μας.
Ανεξάρτητα από την ηλικία αυτών των ανθρώπων, υποφέρουν όλοι από διαρκές άγχος, μια μόνιμη αγωνία και από μία όλο και πιο συχνή ανασφάλεια, ενώ μάχονται να παραμείνουν δυναμικοί και υγιείς, ενάντια στην ασθένεια του 21ου αιώνα που ονομάζεται κατάθλιψη. Αλλά ποια ήταν και συνεχίζει σήμερα να είναι η μαγική συνταγή που θα μπορούσε να βοηθήσει να την θεραπεύσουμε; Η λύση δεν είναι μία χημική ουσία ή ένα φάρμακο που μας έχει συνταγογραφήσει ένας ψυχαναλυτής. Αντίθετα, μιλάμε για το απλό γέλιο που πηγάζει από εμάς τους ίδιους και έχει απίστευτες δυνατότητες ενάντια στο στρες και στην αγωνία. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να γελάνε στην καθημερινότητα για να παραμείνουν αισιόδοξοι και να βλέπουν την καλή πλευρά της ζωής. Με αυτό τον τρόπο αποκτούν την ικανότητα να αντιμετωπίζουν τη ζωή με χιούμορ.
Το γέλιο μπορεί όχι μόνο να οξυγονώσει τον οργανισμό και να μειώσει τις μυϊκές εντάσεις, αλλά αυξάνει επίσης την πίστη στον εαυτό μας και μειώνει την αντίληψη του πόνου. Εξάλλου, μελέτες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση φαρμάκων για πολύ καιρό, τα οποία είτε είναι γραμμένα από τους γιατρούς, είτε από τους ψυχιάτρους, δίνουν στους ασθενείς μία προσωρινή ανακούφιση του σώματος. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας την θετική σκέψη και το γέλιο θα μπορούσαμε να έχουμε μία διαρκή ανακούφιση της ψυχής. Υιοθετούμε έτσι έναν διαφορετικό τρόπο αντίληψης της ζωής, μαζί με μία νότα πιο χαρούμενη και χιουμοριστική, κάτι που θα μας χρησιμεύσει σε όλη μας την ζωή και κάτι που κανένα φάρμακο δεν μπορεί να προσφέρει.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον έχουν δημιουργηθεί λέσχες γέλιου σε διάφορες χώρες του κόσμου και στις οποίες συμμετέχουν όχι μόνο άτομα της τρίτης ηλικίας αλλά και ενήλικες και παιδιά. Ο σκοπός τους είναι να καλλιεργήσουμε την ψυχή μας με πρακτικές και ασκήσεις που βασίζονται στο πραγματικό γέλιο. Ποτέ λοιπόν δε πρέπει να ξεχνάμε, ότι το γέλιο παίζει ένα ρόλο σημαντικό ρόλο στην ζωή μας και πρέπει να είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της. Εξάλλου, όπως είχε πει πάρα πολύ χαρακτηριστικά ο Γάλλος πολυμαθής και συγγραφέας του Κουρέα της Σεβίλλης, Beaumarchais: «Πιέζομαι να γελάω για τα πάντα, από φόβο μήπως αναγκαστώ να κλαίω για αυτά».
λέξεις: Αλίκη Ράγκου, 15 ετών